تحلیل عبدی از شعار مهم دولت؛ هزار وعده خوبان!
تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۵۵۷۰۳
آفتابنیوز :
عباس عبدی نوشت: از میان شعارهای عمدهای که دولت جدید داد، سه مورد تورم، مسکن و اشتغال برجستهترین بود. در مورد اول فاصله زیادی میان واقعیت میدانی و وعده داده شده وجود دارد، نه تنها تورم نصف و تکرقمی نشد که افزایش قابل ملاحظهای یافته و بدتر اینکه هیچ چشماندازی برای بهبود آن نیز وجود ندارد و این روزها هم که ارز تا حدود ۱۰ درصد گران شده است، انتظار میرود که روند تورم افزایشیتر شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در مورد مسکن هم وضع تا حدی همین گونه است. اگر بخواهند اجرا کنند باید پول زیادی را خلق کنند که موجب رها شدن فنر تورم میشود و آنچه هم که میگویند ساخته شده کمتر از وعدههاست و هنوز هم آماده نشده و بعید است یکسوم وعده داده شده هم در موعد مقرر تحویل مردم شود. بنابراین دولت محترم سعی میکند که تحقق وعده اشتغال را به رخ بکشد. در این یادداشت میکوشم که نگاهی به این شعار و وعده و مقایسه آن با آنچه محقق شده، داشته باشم.
پیش از انتخابات، ایجاد یک میلیون شغل در سال وعده داده شد، ولی بلافاصله پس از انتخاب در آبان سال ۱۴۰۰ نشست مهمی گذاشتند و آن وعده را اصلاح کردند و به ۱۱۰ هزار شغل در ماه افزایش دادند! در واقع یک بازی عددی و مذهبی با یک مقوله اقتصادی بود. فکر میکردند که اگر عدد ۱۱۰ را انتخاب کنند، حتما امام علی (علی = ۱۱۰) کمک میکند تا محقق شود؟!
پس از آن یکسال گذشت و دیدند به هیچ وجه قابل تحقق نیست، وزیری را که میخواست با یک میلیون تومان یک شغل درست کند، برکنار کردند و وزیر دیگری را آوردند. اینبار آمدند و نحوه سنجش وعده را تغییر دادند و گفتند منظورمان ایجاد شغل است و آمارش در استانداریها ثبت و ضبط است؟! در حالی که همه میدانیم این آمار ارزش ندارد. آمار ایجاد شغل باید خالص باشد و الا میتوان ۲ میلیون شغل را از میان برد و به جایش یک میلیون شغل ایجاد کرد! این یعنی یک میلیون شغل از میان رفته است. آمار استانداریها بر فرض که درست هم باشد باید آمار شغلهای از میان رفته را از آن کم کرد تا تعداد شغل ایجاد شده به دست آید. آمار واقعی از سوی مرکز آمار تولید میشود.
آقای رییسی هم تاکید کردند که فقط به همین آمار استناد شود. با این مقدمه به تحلیل گزارش مرکز آمار درباره وضعیت اشتغال در پاییز امسال میپردازیم که دولت آن را دستاورد مهمی دانست که در اینجا این گزارش را با وضعیت اشتغال در پایان تابستان ۱۴۰۰ (۲۷ ماه) و آغاز به کار دولت جدید مقایسه میکنیم.
توجه کنیم که مطابق وعدههای پیش از انتخابات در این فاصله باید ۲۵/۲ میلیون و مطابق وعده اصلاحی دولت در این فاصله زمانی باید ۹۷/۲ میلیون شغل ایجاد شده باشد.
مشاهده میشود که طی فاصله زمانی تابستان ۱۴۰۰ تا پاییز ۱۴۰۲ فقط ۴/۱ میلیون شغل اضافه شده است. به عبارت دیگر هر سال بهطور متوسط ۶۲۲ هزار شغل که فقط ۶۲ درصد وعده داده شده است و اگر با وعده اصلاحی داده شده در آبان ماه سال ۱۴۰۰ مقایسه کنیم، حدود نصف میشود، یعنی به جای ۱۱۰ هزار شغل وعده داده شده در ماه، فقط ۵۲ هزار شغل در ماه. با این حال جزییات مساله بسیار مهم است. دولت خیلی روی کاهش نرخ بیکاری مانور میدهد.
متاسفانه باید گفت که این نرخ نسبت به نرخ فعالیت از اهمیت کمتری برخوردار است، زیرا تعداد فعالان در پاییز ۱۴۰۲، هنوز حدود یک میلیون نفر کمتر از فعالان تابستان ۱۳۹۸ است. بیکاری مزبور به علت خروج از بازار کار ایجاد شده است، زیرا تعداد شاغلان این دو سال یکی است ولی بیکاران کمتر شدهاند که ناشی از ناامیدی در کسب کار مناسب است. بنابراین رشد اشتغال نیز مطابق وعده نیست. ولی مهمتر از آن کیفیت این مشاغل است که در یکسال گذشته رشد مشاغل صنعتی و کشاورزی یا کم بوده یا منفی و رشد خدمات افزایش چشمگیر داشته است.
در واقع بیشترین افزایش اشتغال مربوط به بخش خدمات است که به علت کرونا از میان رفته بود و بازگشت آن فقط به علت پایان یافتن وضعیت کرونایی بود. از سوی دیگر یکی از مهمترین معضلات ساختار شغلی ایران در چگونگی رابطه کار یا وضعیت شغلی است. در ایران تعداد شاغلان مزد و حقوقبگیر اعم از دولتی یا بخش خصوصی، حدود ۵۵ درصد کل شاغلان هستند، کمتر از ۴ درصد هم کارفرما هستند، یعنی کارگر در استخدام خود دارند و بیش از ۴۱ درصد کارکن مستقل یا فامیلی هستند که اصولا مزدبگیر نیستند، این ساختار در سالهای اخیر تشدید شده است.
برای فهم اهمیت موضوع کافی است که بدانیم رقم مزد و حقوقبگیران در کشورهای توسعهیافته ۸۵ تا ۹۳ درصد، در کشوری مثل کره جنوبی ۷۵ درصد و در ترکیه ۶۹ درصد است. شاغل خویشفرمایی و کارکن مستقل یا فامیلی برای ثبات اجتماعی و سیاسی خطرناک هستند، ضمن اینکه اینها مشاغل پایدار و در خدمت توسعه پایدار اقتصادی نیستند. اینگونه مشاغل است که اولین وزیر کار این دولت دنبال ایجاد آنها با یک میلیون تومان بود. دستفروش هم شاغل است ولی هیچ نقش مهمی در تولید ندارد.
با سرمایه اندک میتوان شاغل شد، ولی احداث یک کارخانه تولیدی یا یک مزرعه و باغ صنعتی و بزرگ که به تولید کمک میکند، سرمایه عظیمی میخواهد که در این سالها انجام نشده است. با توجه به فقدان سرمایهگذاری کافی در سالهای اخیر، بهطوری که حتی جبران استهلاک را هم نکرده است، به نظر میرسد که ظرفیت مشاغل خویشفرمایی و کارکن مستقل که اغلب مشاغل کمکیفیتی است رو به پایان است و رشد اشتغال در همین حد نیز محدود خواهد شد. نکته مهم این است که در همین آخرین گزارش اشتغال، بیکاری فارغالتحصیلان آموزش عالی ۵/۱ برابر بیکاری کل است و این ناشی از فقدان مشاغل مزد و حقوقبگیر است.
در مجموع افزایش نسبی اشتغالگر چه بهتر از تحقق دو شعار دیگر بوده ولی مشکل اینجاست که محصول وضعیت پس از کرونا و بازگشت مشاغل حذف شده است، به همین علت هنوز هم تعداد مشاغل یک میلیون کمتر از سال ۱۳۹۸، یعنی پیش از کروناست. جبران این مشاغل باید در مدت کوتاهی انجام میشد، ولی در ایران به همان عللی که گفته شد، حتی پس از ۲ سال از پایان کرونا انجام نشده است. جهت اطلاع دولت محترم باید یادآوری کرد که وضعیت رشد اقتصادی و اشتغال در سالهای پیش رو چندان مثبت نیست، چراکه وضع مهمترین متغیر، یعنی سرمایهگذاری، نامناسب است، بیش از هر چیز متمرکز بر این عامل شوید.
منبع: روزنامه اعتمادمنبع: آفتاب
کلیدواژه: عباس عبدی اشتغال وعده داده شده وعده داده شد میلیون شغل یک میلیون هزار شغل سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۵۵۷۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در حمله به اسرائیل، از لایه پدافندی ناتو عبور کردیم
به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا، امیر سرتیپ دوم خداداد فلاح معاون سیاسی سازمان عقیدتی سیاسی ارتش، ضمن تبریک روز معلم، اظهار کرد: استاد مطهری، مجاهد واقعی عرصه تبیین و یک مخاطب شناس به تمام معنا بود.
وی در ادامه با تاکید بر ضرورت تحلیل سیاسی از سوی اساتید، گفت: تحلیل سیاسی، تبیین و ریشهیابی تحولات روز و کنکاش در آن است که باید ما را به "کشف و شناخت حقایق و واقعیت ها"، "درک جزئیات یک پدیده"، "آگاهی بخشی" و "انتقال بینش و معرفت" برساند.
معاون سیاسی ارتش، مبانی تحلیل سیاسی را آیات و روایات، فرمایشات امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری (مدظله العالی) عنوان کرد و با اشاره به الزامات تحلیل سیاسی، افزود: شناخت وضعیت جهان و نظام بینالملل، شناخت وضعیت نظام قدرت سیاسی حاکم بر منطقه و شناخت وضعیت سیاسی حاکم بر داخل از الزامات تحلیل سیاسی محسوب می شوند.
وی، ترویج ایمان، آرمانگرایی، وحدت جهان اسلام، انقلابی بودن، مرزبندی با دشمن و امید را از اصول تحلیل سیاسی عنوان کرد و گفت: یک تحلیل سیاسی درست، موجب افزایش بصیرت و بینش سیاسی، ولایتمداری، روحیه انقلابی، امیدآفرینی شده و در روحیه رزم و ارتقای آمادگی رزمی اثرگذار است.
امیر سرتیپ فلاح در ادامه با اشاره عملیات "وعده صادق" تصریح کرد: عبور از لایه پدافندی ناتو و سپر پدافندی رژیم صهیونیستی دست برتر جمهوری اسلامی ایران در عملیات صادق بود و این عملیات موجب اقتدار بیش از پیش ایران اسلامی شد.
وی، عقلانیت را وجه غالب عملیات وعده صادق عنوان کرد و افزود: بعد معنوی، اخلاص و توکل بر خدا و هم افزایی حداکثری بین نیروهای مسلح موجب موفقیت این عملیات شد.
معاون سیاسی سازمان عقیدتی سیاسی ارتش با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی ایران در عملیات وعده صادق، الگوی جدیدی از نبرد را ترسیم کرد گفت: ما در یک عملیات نا هم طراز عملیات انجام دادیم و کف سطح قدرت تهاجمی خود را در مقابل سقف قدرت تدافعی آن ها به کار بردیم.
امیر سرتیپ فلاح با اشاره به پیام های عملیات وعده صادق، تاکید کرد: اولین پیام این عملیات این بود که رویارویی با رژیم صهیونیستی دیگر نیابتی یا ایذایی نیست. دیگر اینکه ساکنان سرزمین های اشغالی بدانند رژیم صهیونیستی توانایی تامین امنیت آن ها را ندارد.
وی یادآور شد: همچنین پیام این عملیات به دولت های منطقه این بود که ترتیبات امنیتی آمریکایی با حضور قدرت های فرا منطقهای قابل اتکا نیست بلکه ترتیبات امنیتی درون منطقهای باحضور قدرت های منطقه پایدار خواهد بود.